Hasarlı Bilgiler

Loş bir ışık hüzmesinin altında karşısındaki ekrana bakıyor ve uzun zamandır duyamadığı müziğin o herkese özel olmayan fısıltılarını duyabiliyordu. Gözlerinin açık ya da kapalı olması farketmiyordu. Görebileceği birşey yoktu, hem duman yaşartıyordu gözlerini. Kaybetmişliğini düşünüyordu onca yazdıkları artık gitmişti, yanmış bitmiş kül olmuştu. Baştan o diyalogları kafasında yaşayarak yazması bile aylarını alabilirdi. Cesaretsizlik örneği gösteriyordu. Duyanların "yaşam devam ediyor üzülme"lerini kendi kulağına fısıldıyordu. Bu yüzden artık onlara bahsetmesine gerek yoktu. Hüznün paylaşıldıkca azalmadığını aksine paylaşıldığını, bulaştığını biliyordu. Aslında bu kadar abartılacak kadar çok değildi yazdığı sayfalar. Sadece hüznü seviyordu. Kimbilir neler saklıyordu bu hüznün arkasına. Biriktirmiş olmalıydı ve hepsini bu ucuz romanın 3 5 sayfasıyla yakmaya çalışıyordu. Müziği yakalayarak duraksaması, güzel sözlermiş demesi bunun kanıtıydı. Neler saklıydı o cam gibi gözlerinde. Yine duraksadı... Onun duyduklarını duyabilir misiniz? Müsadenizi istese, izin verseniz... Müsadenizi isteyemez ama, öncelikleri arasındasınız. Hiçbir zaman giden olamaz. Hırçındır, öfkelidir, küstahtır, uyuzdur, kendini beğenmiştir hepsi sayenizde. Siz yokken ne kadar sakindir. İçi dışı bir değildir. Her ne kadar olmaya çalışsada kişiye göre davranır. Onlarca rolü vardır. Herkese bir çakra kolyesi giydirmiştir oradan bakar rolünü oynar. Bak yine rolü değişti başka dünyalara gi....